نگاهی به برنامه‌های درمانی در کشورهای مختلف جهان 

الگوی استفاده از اینترنت در میان کشورهای گوناگون در طول دهه‌های گذشته با یکدیگر تفاوت فاحشی داشته است. برای مثال، در اوایل سال 2000 بیشتر کاربران در شمال آمریکا، در مرتبه بعدی در اروپا و در درجه بعدی در آسیا زندگی می‌کردند. امروزه کاربری اینترنت در سراسر جهان گسترش یافته است و کشورهای در حال توسعه پا به پای کشورهای توسعه یافته، فناوری به روز را وارد جریان زندگی روزمره شهروندان خود کرده‌­اند و در نتیجه هم از مزایا و مواهب آن بهره‌مند می‌شوند و هم برخی پیامدهای بالقوه مخرب فناوری از جمله پدیده “اعتیاد به اینترنت” را تجربه می‌کنند.

درباره کتاب

موضوع بحث این کتاب، بررسی راهکارها و بسته‌های پیشنهادی برای حل و فصل مشکل اعتیاد به اینترنت و به یا طور کلی تر اعتیاد به فناوری است.

مساله استفاده افراطی از اینترنت، ابتدا به صورت شرح حالی از حدود سال 1993 مطرح شد. به دنبال انتشار این گزارش‌ها توجه روان‌شناسان به این موضوع جلب شد. هرچند به دنبال پژوهش‌های اولیه، کلمه اعتیاد به واژگان روان‌پزشکی که استفاده مشکل آفرین از اینترنت را توصیف می‌کنند راه یافت، اما حقیقت این است که هیچ تشخیص روان‌پزشکی یا روان‌شناختی رسمی‌ای برای اعتیاد به اینترنت وجود ندارد. هنوز محققان برای یک تعریف مشخص و واحد در مورد پدیده‌ی اعتیاد به اینترنت به توافق نرسیده‌اند، اما آن‌چه بدیهی است این است که استفاده افراطی از اینترنت و به طور کلی فناوری، مشکلاتی را در زندگی عادی و بهنجار فرد پدید می‌آورد و حل این مساله نیاز به مداخلات تخصصی روان‌شناختی دارد.

در همین راستا کشورهای مختلف برنامه‌های مختلفی برای آن تدوین کرده‌اند. در این کتاب تلاش شده است که به بسته‌های پیشنهادی در کشورهای مختلف پرداخته شود و هدف آشنایی خوانندگان و متخصصان حوزه سلامت و بهداشت روان با برنامه‌های تخصصی مقابله با پدیده اعتیاد به اینترنت است. بدین منظور کشورهایی از قاره آمریکا، آسیا ، اروپا و آفریقا که دارای برنامه مشخصی برای حل این مساله هستند انتخاب شدند و برنامه‌های مداخله و پیشگیری آن‌ها مورد بحث قرار گرفته است و در انتهای کتاب نگاهی به اقدامات صورت گرفته در کشور ایران داشته‌ایم. امید است این مجموعه بتواند راهگشای خوانندگان محترم از جمله روان‌شناسان و سایر مسئولان حوزه بهداشت روان جامعه باشد تا با به‌کارگیری روش‌های موثر، آسیب‌های احتمالی فضای مجازی را به حداقل رسانده و کاربردهای مفید آن را تقویت نمایند.